Osteopathie

Osteopathie is een gezondheidsconcept, waarin men op een manuele manier op zoek gaat naar functiestoornissen in het lichaam. Deze functiebeperkingen kunnen zich in elke domein van het lichaam bevinden. Binnen de osteopathie gaat men op basis van drie pijlers het lichaam ‘holistisch’ onderzoeken. Deze pijlers zijn :

• Het locomotorisch systeem (bewegingsstelsel)
• Het viscerale systeem (orgaanstelsel)
• Het cranio-sacrale systeem.

De rol van de osteopaat bestaat erin om, via deze pijlers, de oorzaak van de functionele beperking op te sporen. Dit om de primaire (oorzakelijk) klacht manueel te herstellen, door middel van manipulaties, spiertechnieken en mobilisaties. Het doel van de osteopaat is het auto-regulatie systeem zo goed mogelijk ondersteunen en het lichaam aanmoedigen om zichzelf te herstellen.

De osteopaat maakt gebruikt van een grondige kennis van anatomie, fysiologie, biomechanica, neurologie en pathologie van het menselijk lichaam. Hij streeft steeds naar een optimale samenwerking met (huis)artsen, kinesitherapeuten en andere (para)medici.

Principes

• Interactie tussen structuur en functie
  Voor het goed functioneren van het menselijk lichaam dient de structuur intact te zijn. De osteopaat herstelt de bewegingscapaciteit van een structuur om zo zijn functie te optimaliseren.
• Het lichaam is een functionele eenheid
  Het holistisch principe, alle structuren in het lichaam zijn met elkaar verbonden en kunnen elkaar beïnvloeden. Een probleem in ons lichaam zorgt niet alleen voor een lokale verandering maar gaat het hele lichaam beïnvloeden.
• Het lichaam is auto-regulerend en zelf genezend
  Het menselijk lichaam bezit de kracht om zichzelf te genezen en te herstellen. Dit zelf regulerend vermogen kan worden aangetast door blokkades in het lichaam. Door bewegingsverliezen van alle structuren te behandelen gaat de osteopaat deze blokkades opheffen. Het doel van de osteopatische behandeling is steeds het zelf herstellend vermogen van het lichaam te stimuleren.

Welke klachten